Dankzij een ontslagvergoeding van een kwart miljoen euro verdiende de gewezen collegevoorzitter Bert Molenkamp van Amarantis in 2011 bijna 400 duizend euro. Daarmee is hij van alle onderwijsbestuurders degene die dat jaar het meest verdiende. Dat blijkt uit de jaarlijkselijst van grootverdieners van het Onderwijsblad, het tijdschrift van de Algemene Onderwijsbond. AOb-voorzitter Walter Dresscher: ‘We publiceren deze lijst al jaren. Vorig jaar leek het overzicht succes te hebben, toen de Tweede Kamer de topinkomens maximeerde. Helaas is er een aanlooptijd voor deze wet en kunnen onderwijsbestuurders nog jaren tonnen incasseren. Geld dat is bedoeld voor onderwijs.’
Lees het originele artikel op AOb.nl (en word lid :-))
Molenkamp leidde Amarantis Onderwijsgroep naar de rand van de afgrond: om de mbo-reus te redden, werd de instelling in vijf stukken geknipt. Het kostte 250 mensen hun baan. Zij kregen geen tonnen mee. De lijst met grootverdieners kent naast Molenkamp de bekende namen. Aalt Dijkhuizen van de Wageningen University & Research Centre – in 2011 en 2010 de bestuurder met het hoogste inkomen – volgt Molenkamp met een inkomen van bijna 350 duizend euro. Hij wordt gevolgd door René Smit van de Vrije Universiteit look here. Dresscher: ‘Helaas heeft het vooruitzicht op een maximering nog niet tot resultaat geleid en zien we weer dat bestuurders en soms zelfs oud-bestuurders van onderwijsinstellingen tonnen op hun rekening bijgeschreven krijgen. Uit de vergoeding voor Molenkamp blijkt voorts dat het voor een bestuurder niet uitmaakt of hij er een bende van maakt.’
Aanstaande dinsdag bespreekt de Eerste Kamer de Wet Normering Topinkomens. De AOb is blij dat er eindelijk een einde lijkt te komen aan de overmatige bestuurdersbeloningen, maar zou graag zien dat het proces sneller zou gaan. Dresscher: ‘Wij zijn al zo’n 10 jaar bezig om de politiek te vertellen dat dergelijke beloningen niet thuishoren in onze sector. Uiteraard hopen we van harte dat de senaat instemt met het wetsvoorstel, maar het mag wel iets sneller. Lopende contracten worden namelijk nog vier jaar gerespecteerd en daarna volgt nog eens een overgangsperiode van drie jaar. Wij vrezen dat veel bestuurders de komende zeven jaar nog volop profiteren van geld dat naar de klas zou moeten gaan.’
Gelukkig hebben verschillende instellingen laten weten de beloning van bestuurders met ingang van dit jaar in lijn te brengen met de wet: René Smit (Vrije Universiteit) neemt volgens de VU genoegen met een lager loon. Datzelfde geldt sinds juni voor Marcel Wintels van Fontys.
Het overzicht wordt als vanouds gedomineerd door bestuurders uit het hoger onderwijs. Dat heeft onder meer te maken met de schaalgrootte van deze instellingen. Wat niet wil zeggen dat bestuurders in het primair en voortgezet onderwijs in de pas willen blijven lopen met de rest van het onderwijspersoneel. Zo probeerden bestuurders uit het VO dit jaar met zichzelf een cao te regelen die ze de mogelijkheid gaf boven het maximumtarief te komen. ‘De bestuurders hielden de vakbonden er buiten en gingen in onderhandeling met hun eigen club: de VO-raad. Terwijl ze zich voor hun personeel niet hard wilden maken voor beëindiging van de nullijn,’ vertelt Dresscher. ‘Je zou denken dat zo’n gênante vertoning geen navolging krijgt, maar we zien bij het basisonderwijs een vergelijkbare beweging. Die sector heeft al sinds 2009 geen cao meer.’
De oplossing is volgens Dresscher eenvoudig. ‘Bestuurderssalarissen moeten worden ondergebracht in de cao die voor de rest van het personeel valt. Een eindverantwoordelijke zal nog altijd meer verdienen dan de startende leerkracht, maar de verhouding is bij zo’n situatie niet langer zoek.’