Wat is de waarheid?

Met respect want ik denk echt dat Meneer Wintels  een zeer bekwame en integere bestuurder is maar in het spel van de miljoenen geldt ook dat de waarheid verwrongen wordt. En de waarheid is dat het personeel van het Baken wordt belazerd. Niet door meneer Wintels persoonlijk maar doordat naar macro oplossingen gekeken wordt. Het Baken is maar een klein deel van het geheel maar krijgt onevenredig veel lasten toegerekend. Zou het Baken beter af zijn in Almere met het faillissement van Amarantis?Op dit moment lijkt het Baken het kind van de rekening te gaan worden.

3-4 jaar geleden ging het Baken met een eigen vermogen van bijna 3 miljoen euro over naar Amarantis. Direct werd dit geïntegreerd. De voorzieningen voor onderhoud werden weggeschreven daar deed Amarantis niet aan. Door de fusieafspraken is de ondersteunende staf aangebleven en is er teveel OOP blijven zitten. Het VO (oud-ISA) Amsterdam heeft voor een debacle van 10 miljoen euro gezorgd. Dit was ondermeer de aanzet tot het op handen zijnde faillissement.

Nu lijkt uit de berichtgeving van meneer Wintels het alsof het Baken een tekort heeft van vele miljoenen. Neen, het tekort wordt naar het Baken toegerekend! Het Baken heeft te maken met overformatie deels afgedwongen door de afspraken met VO-Amsterdam. Het VO van Amsterdam kan een doorstart maken. Het Baken is uitgemolken en vervolgens wordt beweerd dat het Baken niet levensvatbaar is. Dat laatste is volstrekt niet waar. Als het Baken 1900 leerlingen heeft is het levensvatbaar. Als het 2400 leerlingen heeft kan het in ruime mate weer voorzieningen opbouwen. Wat het Baken nodig heeft is een beperkte liquiditeit i.v.m. betaalritmes voor de salarissen, de toezegging dat uit de het financieel overschot van Amarantis een deel naar de voorziening onderhoud van het Baken kan vloeien en een overbruggingskrediet voor de maanden aug tot dec 2012 als we de groei, die er vanuit primair onderwijs gegarandeerd is, moeten voorfinancieren. Je kunt ook de tonnen pensioenvoorziening van de vorige bestuurders terugvorderen, dan is dat probleem opgelost, betrokkenen hebben immers weer een baan.

Eventueel kan het Baken nog twee jaar verbonden blijven met Amsterdam dan kunnen zij hun feitelijke schuld aan het Baken aflossen. Er wordt nu gezocht naar de snelle oplossing. Bijvoorbeeld een overname door een Gooische scholengroep. Klinkt aanlokkelijk maar hoe zit het dan met de collega’s van Baken Stad, Park en Poort als ze weten dat ze binnen drie jaar op straat staan? Deze scholengroep is alleen geïnteresseerd in de top van het segment. Nee, laat er dan gericht worden op een grote confessionele partner als Landstede. Die kunnen ook het ROC ASA Almere meenemen en gaan voor het totaalaanbod is de verwachting.

Het Baken kan zelfstandig voortbestaan. Het meeste personeel dat boventallig is kan een plek krijgen bij Almeerse organisaties of in het VO-Amsterdam. Voor de overblijvende overformatie zijn ALLE Amarantis afdelingen mede verantwoordelijk en dienen dus de kosten van deze reorganisatie mede te dragen. Dus het zogenoemde tekort lost grotendeels op met het perspectief dat PO Almere (Prisma en ASG) kan bieden, namelijk de garantie dat het Baken de komende jaren meer dan voldoende instroom van nieuwe leerlingen krijgt.

Ten tijde van de fusie was baanzekerheid, locatiezekerheid voor personeel het Baken, met vele andere zaken (zoals innovatie, uitbreiding, doorlopende leerlijnen enz. het zogenaamde 12 puntenplan) strak afgesproken. Al snel na het tekenen van de fusie werd duidelijk dat de 12 punten helemaal niet een warm hart werden toegedragen (na het vertrek van de toenmalige directeur Dick de Boer). Realisatie van de meerwaarde van de fusie is nooit gebeurd. Na een jaar regiegroep en vele pogingen, tot frustrerends toe, bij de fusie-evaluatie is er gericht op de enige harde afspraak die nog te bereiken was: een financiële waarborg voor een aantal jaar. Dat heeft voldoende voeten in aarde gehad, tot aan de route naar de Ondernemingskamer toe.

Dat er nooit mensen uit zijn gegaan heeft met meerdere factoren te maken. Door hard vast te houden aan de afspraak is er ook niet gedurfd om in te grijpen. De andere kant van de medaille is namelijk dat het bestuur van Amarantis op geen moment in staat is geweest aan te geven hoeveel mensen er in dienst zijn, welke bevoegdheden deze mensen hadden, welke anciënniteit enz., laat staan een kloppend meerjaren formatieplan te produceren. De bonden wilden als nodig een sociaal statuut afspreken, als de informatie voorhanden zou zijn geweest. Maar daar heeft toenmalig voorzitter van het College van Bestuur Bert Molenkamp het nooit op laten aankomen: Het was formatieve frictie, geen overformatie. Dus zou dat intern worden opgelost. En daarmee werd goedgekeurd dat Almere meer personeel in dienst hield dan noodzakelijk zonder mobiliteit, het was een bestuurlijke keuze, gevoed door de directie die wellicht blij was met wat meer mensen om in te zetten, goedgekeurd door de MR die het prettig vond dat er een formatieplan 2011-2012 lag waarin geen noemenswaardige verschuivingen plaatsvonden. Niemand kon in de toekomst kijken, maar achteraf kun je de vraag stellen: Was het incompetentie of sliep iedereen?

Maar er mag niet gepraat worden over wie nu schuldig is. De 3 miljoen euro op de bank en de gezonde organisatie van voor de fusie werden direct voor eigen gewag gebruikt. Daar hoor je niemand meer over. Maar zo wordt de overformatie de Baken scholen aangerekend, waar VO A’dam nu uit de sores is. Hun gat op de rekening is vereffend en wat overblijft zijn 22 scholen die een doorstart zouden kunnen maken. Er wordt tenslotte alleen maar over geld gesproken. Niks tegen de scholen natuurlijk, dat zijn mensen die ook hun best doen.

Na het wegwerken van de overformatie in Almere is er een exploitatie te bedenken voor de Baken scholen die kostendekkend is, zelfs met het surplus aan vierkante meters. De overige kosten zijn dus verrekening van de schuld van Amarantis en dat levert inderdaad een direct verlies op van enkele miljoenen.

Philippe Abbing